Deze term hoor je steeds vaker. Wat is het nu?
In de VR en AR wereld is immersie de perceptie omringd te zijn door - en deel uit te maken van - een andere omgeving dan onze normale dagelijkse omgeving. De gaming industrie vertaalt dit naar een geloofwaardige digitale omgeving, meestal met de nadruk op het grafische en beweging.
Het omringt zijn door een alternatieve omgeving om tot immersie te komen is echter niet voldoende. In Larp noemen we dit de 360 graden aankleding. Een kasteel, een bos of in het algemeen een bijzondere locatie ondersteunen het onderdompelen. Wat is er dan nog meer nodig?
Laten we andersom redeneren. Wanneer ben je echt ondergedompeld? Als je na het kijken van een film de aftiteling ziet of bij het sluiten van het boek als het uit is even emotioneel geraakt bent. Die tinteling in je buik, dat verrukte gevoel, die traan, die een paar seconden aanhouden. En bij een goede Larp ervaring kan dit uren of zelfs dagen duren. Bij Larp ga je ook nog eens als je keuzes van tijdens de Larp heroverwegen: de Larp-kater. Dit wordt ook wel 'bleed' genoemd.
Hoe bereik je die Larp-kater in meer of mindere mate? Je hersenen kunnen maar 1 werkelijkheid bevatten. Op het moment dat je de alternatieve werkelijkheid van de ervaring volledig accepteert, dan ben je ondergedompeld. Dat moment heb je helaas vaak niet bewust door. Maar je merkt het wel achteraf. Als je weer uit de immersive experience stapt en terecht komt in de echte wereld, dan moeten je hersenen schakelen. Hoe meer je immersed bent geweest, hoe heftiger de schakeling, hoe steviger de Larp-kater.
Voor de duidelijkheid: immersion iets anders dan 'in flow zijn'. Flowstatus bereik je als de uitdaging waarmee je bezig bent precies uitdagend genoeg is. Dat ga je op in het moment. Als je gamed, dan raak je in flow. In de film ga jij geen uitdaging aan, dus opgaan in de film, ondergedompeld zijn in de film, is geen flow.
Wat is het in films of boeken dat je laat onderdompelen? Wat zorgt ervoor dat de immersie in het medium Larp 1000x sterker kan zijn dan in een boek of film? We vermoeden dat de identificatie met het personage van de film of dat je zelf speelt de basis vormt. Je krijgt er een emotionele band mee. Die band ontstaat o.a. door het uitvoeren van acties, interacties met anderen en het maken van keuzes (challenging, social en agency: zelfdeterminatie theorie, de basis van intrinsieke motivatie).
Tevens bevind je je in een dramatische situatie, een tegenstelling waaruit je je speel, puzzelt, vecht: de reis van de held, alsof je leven er vanaf hangt. En omdat je filmster het script volgt en jij echte keuzes maakt (of denkt te kunnen maken) en je het kampvuur ruikt, de kou voelt en het eten proeft, is jouw onderdompeling vele maler intenser.
Een 360-graden omgeving is dus niet voldoende om je te laten onderdompelen. Sterker nog, je kunt immersed raken in een black-box-theater, een zeg maar 0-graden omgeving. Een immersed experience is dus veel meer dan de omgeving. Samengevat: even de held zijn in een niet bestaande werkelijk. Een paar momentjes zijn al voldoende. En een slecht plot, saaie uitdagingen en mensen om je heen die niet bij je passen, leveren dus geen onderdompeling op, hoe mooi de wereld in de VR of de aankleding van de escape room is vormgegeven.
Bij IntoTheMirror streven we naar een immersieve ervaring omdat we geloven dat de onderdompeling je emotioneel raakt. Hierdoor wordt de ervaring en het geleerde door onze deelnemers beter onthouden.
3,5 uur 
7-40
